Prawdziwa historia Europejki zakochanej w afrykańskim księciu... Wielki romans, tragiczne wypadki, ciemne interesy, afrykańska magia... Obraz Nigerii XX wieku zachowującej pradawne zwyczaje...
Autorka, mimo rozwodu z mężem Nigeryjczykiem, postanowiła zamieszkać w Lagos. Tam zakochała się w miejscowym księciu. Klątwa, rzucona na niego przez wuja czarownika i wroga wszelkiej europeizacji, zaczyna zbierać tragiczne żniwo. Książe ginie w tajemniczych okolicznościach. By sama nie stać się ofiarą, Ilona uczy się czarów i chroni się w buszu u kapłanek wodnej bogini Jemonii...
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Ilona Maria Hilliges ; przełożył Ryszard Wojnakowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Pierwsza autobiograficzna opowieść ukazująca skrywany przez pół wieku dramat gwałtów Armii Czerwonej na polskich kobietach. Młoda, wchodząca w życie dziewczyna, nieśmiało chodząca za rękę ze swym pierwszym chłopakiem, marzy o wspólnej przyszłości w powojennej rzeczywistości. Nieoczekiwanie, chłopak zostaje aresztowany przez wyzwolicieli ze Wschodu pod pozorem współpracy z "leśnymi bandami", a ona sama wezwana do sowieckiej komendantury.Tam, przez wiele dni brutalnie gwałcona jest przez dowódcę, a kiedy wreszcie udaje się jej wydostać z rąk zwyrodnialca, orientuje się, że jest w ciąży. Wbrew naciskom najbliższej rodziny i sugestiom lokalnej społeczności, która poznała już problem niechcianych sowieckich dzieci, nie decyduje się na aborcję.Rozpaczliwie szuka kochającego mężczyzny, który zastąpiłby jej dawnego ukochanego. Próbuje rozpocząć wszystko od nowa, nie sądząc, że nowa rzeczywistość może okazać się jeszcze bardziej okrutnym grymasem losu niż sowieckie gwałty.Przez pół wieku nikomu nie opowiada o swoich powikłanych losach, dopiero u schyłku życia, będąc chora na raka, postanawia wyznać wszystko ukochanej wnuczce.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Prawdziwa historia kobiety zgwałconej przez sowieckiego "oswobodziciela", która zecydowała się wbrew wszystkim wychować [>>] jego dziecko. Na okładce: Relacja spisana przez wnuczkę u schyłku życia głównej bohaterki.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wstrząsająca opowieść o polskich dzieciach, porwanych przez nazistów i zniemczanych, w założonych przez Himmlera ośrodkach Lebensbornu. Po latach ofiary tamtych zdarzeń opowiadają autorce swoje zdumiewające, dramatyczne i pełne zaskakujących konsekwencji historie.
A więc można było i tak: mieć jasne włosy, błękitne oczy, odpowiedni rozmiar czaszki i kości policzkowych. Być kochaną przez mamę, rozpieszczanym przez tatę i mimo to, któregoś dnia, zostać uprowadzonym z domu do III Rzeszy wprost w objęcia nowych, niemieckich rodziców. Anna Malinowska opowiada przejmująco o losach germanizowanych dzieci, które po wojnie odnajdowane i oddawane polskim rodzicom, już nigdy nie umiały odnaleźć się w życiu. Przywraca też pamięć wybitnego adwokata Romana Hrabara, który odkrył przed światem zbrodniczą działalność ośrodków hodowli nordyckiej rasy i poświęcił życie na niesienie pomocy ich ofiarom. [Magdalena Grzebałkowska, autorka książki "1945. Wojna i pokój"]
UWAGI:
Bibliografia na stronach 354-357. Oznaczenia odpowiedzialności: Anna Malinowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jest rok 2009. Maria Konwicka po trzydziestu latach emigracji wraca ze Stanów do Polski. Ojcu z najbliższych została już tylko ona. Codziennie, aż do śmierci Tadeusza Konwickiego w 2015, wspólnie przemierzają słynną trasę jego spaceru po Warszawie.
Po odejściu ojca Maria, porządkując rodzinne archiwum, próbuje poukładać strzępy wspomnień z dzieciństwa w powojennej Polsce. Odtwarza burzliwe losy dwóch artystycznych rodzin - Leniców i Konwickich. Jak echo powraca w jej opowieści obraz warszawskiej bohemy i słynnego stolika w "Czytelniku", przy którym zasiadali Konwicki, Holoubek i Łapicki.
Wspomina, jak jeden z najsłynniejszych pisarzy polskich pisał do niej udawane "listy miłosne", jak Elżbieta Czyżewska pomagała jej zadomowić się w Nowym Jorku oraz jak kot Iwan (z domu Iwaszkiewicz) decydował o przyznaniu domownikom paszportu. Wraca pamięcią do przyjaźni ojca z Morgensternami, Dziewońskimi, Tyrmandem, Wajdą. Jej wnikliwa, wielowątkowa opowieść pełna jest życia.
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Maria Konwicka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zwykły wiosenny poranek w Reykjaviku. Thordis Elva żegna się z synem i partnerem i jedzie na spotkanie z mężczyzną, który kiedyś ją zgwałcił. W tym samym czasie Tom Stranger z Sydney wyrusza w podróż, która odmieni jego życie - niepewny, czy potrafi stawić czoło temu, co go czeka. W młodości Thordis i Tom byli parą zakochanych. Potem Tom zgwałcił Thordis. Po dziewięciu latach znów nawiązali znajomość i zaczęli do siebie pisać. Wreszcie postanowili spotkać się w Afryce Południowej, żeby skonfrontować się z przeszłością. Chcę spojrzeć ci w oczy to zapis niezwykłego rozrachunku między skrzywdzoną kobietą a jej gwałcicielem, gnanych dojmującą potrzebą, żeby uwolnić się od traumy sprzed lat. To opowieść o tym, że życie może człowieka sponiewierać, ale nie złamać, że warto zmierzyć się choćby z najgłębszym lękiem i mimo wszystko nawet najboleśniejsze przeżycia mogą być źródłem nadziei. Thordis Elva jest nagradzaną pisarką, dziennikarką i prelegentką. W 2015 roku została wybrana Kobietą Roku w Islandii za niestrudzoną kampanię na rzecz równości płciowej. Stara się przerwać zmowę milczenia wokół przemocy na tle seksualnym, wierząc, że dialog może pomóc w zaleczeniu traumatycznych ran. Fascynuje ją rola przebaczenia w relacjach międzyludzkich, tak w wymiarze kulturowym, jak i osobistym, czego owocem jest ta książka. Tom Stranger, licencjat nauk społecznych i magister kulturoznawstwa uniwersytetu w Sydney. Pracował z trudną młodzieżą, zajmował się akcjami charytatywnymi i sportem, był hotelarzem. Obecnie projektuje ogrody. Mieszka w Sydney z żoną Cat.
UWAGI:
Na okładce: Opowieść o gwałcie i drodze ku przebaczeniu. Oznaczenia odpowiedzialności: Thordis Elva [oraz] Tom Stranger ; przełożyła Berenika Janczarska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy w 1932 roku zaczęła prowadzić dziennik, miała czternaście lat. Ostatnich wpisów dokonała jako osiemnastolatka, w 1937 roku. Była jedną z tysięcy zwyczajnych dziewcząt: ani wybitnie utalentowaną, ani piękną. Dręczyły ją rozterki dojrzewania, podobali się chłopcy, obserwała rówieśników i dorosłych wokół siebie, uczyła się życia, które wydawało się jej całkiem normalne. A przecież takie nie było! Nina dorastała w Moskwie w latach trzydziestych XX wieku. W czasie, gdy najścia na mieszkania, indoktrynacja w szkołach, zakładach pracy i gazetach nasilały się, a Stalin dokonywał ostatecznych czystek. Dziennik, odnaleziony w archiwach NKWD, jest wstrząsającym dokumentem codzienności w państwie totalitarnym.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Nina Ługowska ; z rosyjskiego przełożyła Ewa Niepokólczycka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
